Sinds november 2018 werk ik als zorgvrijwilliger in een Hospice in Capelle aan den IJssel. Mijn wereld is een stuk groter geworden en dit werk heeft mij als mens verrijkt.
Na een gesprek met een van de bewoners is er een luikje in mijn hoofd opengegaan naar heel lang geleden. Naar aanleiding van een boek met foto’s en gedichten werd me gevraagd of ik zelf ook gedichten schreef. Als kind schreef ik vaak gedichtjes maar dat was ik vergeten.
Nu het luikje weer open is komen de zinnen vanzelf en zijn korte gedichtjes mijn manier geworden om mensen in herinnering te houden.
Ik besef dat de gedichtjes niet op feiten berusten het zijn enkel observaties vanuit mijn hart.
Inmiddels zijn er twee boekjes waarin mijn gedichtjes zijn verzameld achter ieder stukje ligt een dierbare herinnering.. Veel gedichtjes gaan over mensen die ik heb ontmoet in de hospice maar niet allemaal.
Ik deel er een paar, de eerste ontstond in de HEMA.
Bij de Hema zag ik stoffen zakdoekjes
voelde de zachtheid
moest aan je denken
je had er altijd een dichtbij
ik zie je voor me bij de hemelpoort
twee handen omhoog
je gaat vrijwillig.
Ik ben hier nu een week
maar heb al meer liefde ontvangen
dan mijn hele leven hiervoor
ik word iedere ochtend wakker
met blije gedachten
je neus in de wol
je voet bedient het spinnewiel
je handen leiden
een kamer vol aandacht
een sereen moment
Jong, sterk en dapper
een moeder maar zelf ook nog kind
je bent tot het uiterste gegaan
vol vertrouwen in God
al je doelen bereikt
Respect lieve meid
Je lieve buurvrouw zit aan je bed
ga maar, je hebt het goed gedaan
ik zorg voor de vogeltjes
bedankt voor wat je voor me hebt gedaan
het is goed zo
en je ging
Heb je interesse om een levensboek te maken?
Ach welnee kind
Ik laat alleen mijn schaduw achter
En zelfs die nam je mee
Terug naar huis
Het leven heeft zijn sporen nagelaten
harde lijnen in een droevig gezicht
het weerzien met een hond
licht je ogen op
een lach verschijnt
liefde maakt alles zachter
Opgesloten
in een lichaam
dat het niet meer doet
grote man
zeeman
oude rocker
ik hoop dat je weer aan het roer staat
zingend uit volle borst
In de nacht
als het bezoek naar huis is
de stilte intreedt
de gedachten ontstaan
de dood dichterbij lijkt
is er een engel die
hulp
geborgenheid
begrip
en liefde brengt
Geboren in vertrouwen
met vertrouwen op weg gegaan
luisterend naar je hart
wetend van je kracht
vaak uitgedaagd
soms stilgezet
maar altijd de veerkracht
terug naar vertrouwen
gedragen en gesteund
vanuit de Bron
waar liefde, vertrouwen en dankbaarheid
worden herkent
en gezien
als de ware zuivere taal
